به گزارش خبر آنلاین تیم ملی بسکتبال ایران در دومین حضور جهانی اش با یک برد و چهار باخت و رده 21 به کار خود پایان داد.آنها بامداد دیروز بازگشتند تا بعد از یک هفته برای بازیهای آسیایی اینچه اون خودشان را آماده کنند.اما صمد نیکخواه بهرامی،کاپیتان تیم ملی که هیچ وقت شکست را دوست ندارد و  حضور در میدان را تنها برای پیروزی می خواهد،درباره این بازیها می گوید:«ای کاش در زمان حضور در جام جهانی همه نگاه حرفه ای داشتند و با درک بالا از این رشته انتقاد می کردند.به قول معروف برای جهانی شدن باید همه چیز جهانی باشد.»

 از بازی مقابل اسپانیا شروع کنید.

این تیم قهرمان جهان بوده و پیکار مقابل آنها بسیار سخت بود ولی ما سعی کردیم   بازی خوبی انجام بدهیم.اسپانیایی ها میزبان بودند و زیر حلقه خیلی خوب کار کردند،طوری که سنترهایشان تنها 70 امتیاز آوردند.بازی پیرامونی شان هم خوب بود.به هر حال قدرت بالایی داشتند.به نظر من ایران مقابل آنها بد کار نکرد.

 برزیلی ها چطور؟

ما در تورنمنت اسلوونی با این تیم بازی کرده بودیم و می دانستیم تیم قدرتمندی هستند.آنها در تمام زمین به ما فشار می آوردند و خیلی سخت توپ را به یکدیگر می رساندیم .ما می خواستیم مقابل آنها کم گل بخوریم ولی در دفاع پیک اندرولها براحتی به ما گل زدند.

 اگر در این دوبازی در پست یک بازی نمی کردی به نظرت راحتتر نبودی؟

مسلما".چون من بازیکن آزاد هستم و وقتی در پست یک بازی کردم کارایی ام کم شد.اما وقتی گاردراس دوم نداشتیم از من خواسته شد که به تیم کمک کنم و من هم این کار را انجام دادم ولی ضربه هم خوردیم.بعد از آن بود که از سرمربی خواستم من را به پست خودم برگرداند.چون هم داشت آبرویم می رفت و هم بهتر می توانستم به تیم کمک کنم.

 با آن بازی خوب مقابل صربستان همه گمان کردند بازی را می برید ولی در کوارتر سوم یک دفعه اختلاف امتیاز بالا رفت چرا؟

سطح بسکتبال اروپا و آسیا خیلی با هم فرق می کند.در آسیا وقتی یک تیم دچار نوسان می شود در طول 40 دقیقه بازی دوباره می توانید نتیجه را جبران کنید چون سطح فنی تیمها بالا نیست.اما مقابل اروپایی ها آنقدر اختلاف سطح بالاست که با کوچکترین اشتباه جبران بسیار سخت می شود.ضمن اینکه داوران سوتهای زیادی به ضرر ما زدند چون اعتقادی به بسکتبال این قاره  ندارند.ما می توانستیم آنها را ببریم به شرطی که خیلی بهتر بازی می کردیم.

یعنی برد را پیش بینی می کردید!

برد در یک مسابقه به دو عامل بستگی دارد فنی و شرایط روحی .ابتدا از لحاظ فنی باید صربستان را بررسی کرد که آنها چند دوره است در جام جهانی حضور دارند،بازیکنانشان در چه لیگی بازی می کنند و جایگاهشان کجاست؟از لحاظ روحی هم اگر من شرایط خوبی نداشته باشم ولی تیم خوب باشد  و روحی تقویت شده باشد برد هم امکان پذیر است.تنها نگاه می کنند چه کسی گل می زند،چرا خوب دفاع نکردیم و یار کدام بازیکن چقدر گل زده،در کل درک از بسکتبال کم است که این مسئله به ما ضربه می زند.

 مقابل فرانسه هم 18 دقیقه آنها را از جام جهانی خارج کردید.

بله ،مقابل آنها خیلی خوب بازی کردیم و تمام توان را برای پیروزی مقابل شان گذاشتیم.اما تجربه ها در ثانیه ها به کمک آنها آمد و برنده شدند.به نظر من توانایی این را داشتیم ولی باید دید آنها با چه امکاناتی در طول سال تمرین می کنند،بازیهای تدارکاتی شان چیست و بازیکنانشان در چه سطحی هستند؟

 یعنی اگر تدارکات بهتری داشتیم امکان داشت به مرحله بعد صعود کنیم؟

اردوهای خوبی داشتیم.تورنمنتهای  خوبی هم رفتیم.اما ببینید تیمهای دیگر با چه قدرتهایی بازی دوستانه برگزار می کنند و ما چه بازی هایی؟به نظر من در تدارکاتی ها هم رقیب داریم.یعنی ترجیح می دهند با تیمهای دیگر قاره ها بازی کنند تا با ما.

پس برای جام جهانی بعد از حالا باید به فکر باشیم.

ما باید جهانی فکر کنیم و جهانی عمل کنیم.از خبرنگاران،منتقدان،امکانات نرم افزاری،مربیان ،باشگاهها  و ...همه حرفه ای و جهانی شوند.از احساسی بودن دور شویم چرا که در دنیا همه چیز علمی شده و تحلیلها هم جنبه علمی دارد.پس باید جهانی شد تا برد جهانی هم بدست آورد.اگرنه بازیکنان ما از لحاظ فردی می توانند حریفان را مغلوب کنند .

 از عملکرد خودت راضی هستی؟

بله،تمام سعی ام را کردم .

به عنوان کاپیتان از تیم چطور؟

از تیم راضی نیستم.چرا که بعضی ها هدفهای فردی داشتند نه تیمی .دو نفر دونفر شدند .در واقع هیزم در آتش بودند.البته این وظیفه من نیست ولی امیدوارم مشکل حل شود و همه برای هدف تیم بجنگند.

 از اینچه اون  و رقیبانتان بگویید؟

فیلیپین و کره جنوبی در جام جهانی تدارکات خوبی دیدند.به غیراز آنها هم چین با تمام قدرتش می آید.پس ما در بازیهای آسیایی کار سختی داریم ولی هدفمان طلای اینچه اون است.