سايت فرهيختگان بسکتبال – اسدالله کبير مربي پيشکسوت و فرهيخته بسکتبال ايران است که طي سال ها خدمات او را در بخش هاي فني و اجرايي نبايد ناديده گرفت.نه تنها خود اسدلله کبير بلکه همه اعضاي خانواده اش در ورزش به ويژه بسکتبال زحمت کشيدند نمونه اش آيدين کبير .

آيدين در تمامي روزهاي بازي خود چه زماني که با تيم هاي پايه اي بهزاد امامي بود و چه وقتي که با فجر علي شکوري پديده بسکتبال ايران شد يک خصوصيت بارز داشت و آن اينکه زير بار حرف غيرمنطقي نمي رفت. شايد روي همين ويژگي بود که بعد از سفر تيم دانشجويان ايران به ترکيه براي هميشه نام آيدين کبير از فهرست تيم ملي بسکتبال حذف شد.

البته همان دوران بسياري عقيده داشتند برخي افراد دليل حذف آيدين کبير بودند چون در زمان دبيري فدراسيون بسکتبال توسط اسدالله کبير ، او با وجود مربيگري در تيم ملي بسکتبال دوره قبل رياست محمود مشحون ، توجهي به راميد مشحون برادرزاده محمود مشحون نداشت بر اين اساس وقتي دوباره قدرت در اختيار مشحون قرار گرفت برخي از افراد  فرصت را غنيمت شمردند تا آيدين را قرباني کنند!

اين فرضيه در صحبت هاي اطرافيان چندان علمي به نظر نمي رسد اما از آنجايي که پروژه حذف افراد در بسکتبال طي اين سال ها پر حرف و حديث بوده و هر کدام به نوعي متفاوت از گردونه فعاليت حذف شدند ، چندان هم غير طبيعي به نظر نمي آيد.

آيدين کبير متعلق به نسل بازيکناني مانند پويا تاجيک است که بسکتبال آنها دامنه دار و مداوم بود چون به لحاظ آموزشي در مکتب پدر و سپس مربيان بسکتبال پايه اي آن زمان پرورش يافت.اين بازيکن خوب بسکتبال در دوره مشحون با فراز و نشيب هاي فراوان روبه رو شد تا جايي که براي هميشه تيم ملي بسکتبال را بي خيال شد و به اين ترتيب بهترين سال هاي عمرورزشي آيدين کبير در تيم ملي بسکتبال از دست رفت.

آيدين بعد از بابک نظافت شايد بزرگترين قرباني کنار گذاشتن بي رحمانه از تيم ملي باشد.

يک بار رايکو ترومن سرمربي وقت تيمملي بسکتبال  او را به تيم ملي دعوت کرد اما از آنجايي که تصميمات آمد و رفت بازيکنان جاي ديگري گرفته مي شد کسي آيدين را در اردوي تيم ترومن نديد. آيدين کبير در حال حاضر مقيم آلمان است و تحصيلات عالي خود را پشت سر گذاشته اما از بسکتبال دور نشده است.او يکي از استعدادهاي ورزش بسکتبال است که با رويکرد نو در بسکتبال ايران مي توان در آينده از وجود جواناني مانند آيدين کبير در بسکتبال ايران استفاده کرد.

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ برنامه جدید سوپرلیگ بسکتبال با انتقادات زیادی مواجه شد اما در برخی موارد به جای اینکه ایراد متوجه اصل برنامه باشد به نفراتی که برنامه را ارائه کردند حمله شد.

مهران شاهین طبع سرمربی دانشگاه آزاد و مربی تیم ملی معمولا یکی از معدود نفراتی است که در جلسات لیگ با برنامه و ایده وارد شده و نظرات خود را ارائه می دهد وی امسال نیز با چند پیشنهاد وارد جلسه قرعه کشی شد که یکی از پیشنهادات نیز به برنامه فعلی ختم شد. 

شاهین طبع در گفتگو با خبرنگار ما توضیح داد: اتفاقا تمام نقدهای مطرح شده را می خوانم. انتقادات در مجموع خوب هستند اما یکی از مشکلات ما این است که ابتدا صبر می کنیم یک نفر طرحی را مطرح کند بعد ایراد می گیریم. 

وی از جدید بودن برنامه دفاع کرد و گفت: درلیگ والیبال هم امسال بسیاری از تیم ها عقب نشینی کردند. شرایط به شکلی است که باید هر سال با یک برنامه جدید کار را انجام داد. در نهایت این برنامه ها خیلی با هم تفاوتی ندارند. شاید با این شکل حساسیت و انگیزه بیشتری ایجاد شود. 

می توانستند نه بگویند

8 نفر از 9 نماینده باشگاه های حاضر در جلسه به برنامه جدید رأی دادند. شاهین طبع هم به این موضوع اشاره می کند: اکثریت اعضا به این برنامه رأی دادند و می توانستند در صورت مخالفت به آن نه بگویند تا سراغ برنامه دیگری برویم.

وی در مورد بازیکن خارجی توضیح داد: بحث می شود که بازیکنان خارجی موجود در بازار تا زمان لیگ حرفه ای در اواسط فصل ضعیفتر می شوند. سوال اینجا است که در 3 یا 4 سال گذشته چند تیم در شروع فصل بازیکن خارجی جذب می کردند؟ مگر گیبسون بازیکن قوی پتروشیمی در انتهای فصل نیامد؟ بنابراین در آن زمان هم خارجی خوب پیدا می شود، ضمن اینکه در هزینه هم صرفه جویی شده و قیمت بازیکن در آن زمان بهتر است. اتفاقا در مرحله اول سال قبل هم بسیاری از تیم ها بازیکن خارجی جذب نکردند.

فکر تیم خودم نیستم

شاهین طبع به استفاده بیشتر از بازیکنان داخلی اشاره کرد و گفت: کاری به این بیماری ندارم که هر سال تعدادی باشگاه می آیند و به خاطر مشکلات اقتصادی کلی کشور از دور خارج می شوند. به هر حال در جریانات لیگ مسائل مختلفی دخیل است اما هر روشی که به کار بگیریم نقاط قوت و ضعف خود را دارد و اگر کسی طرح بهتری داشت از آن هم استقبال می کنیم. امسال 2 بازیکن خوب من به خاطر همین شکل برگزاری لیگ به تیم دیگری رفتند چون اگر بحث گرفتن خارجی بود این بازیکنان جذب نمی شدند. همین موضوع هم نشان می دهد که من در زمان نظر دادن به فکر تیم خودم نیستم.

وی اضافه کرد: تشکیل لیگ ملی و حرفه ای یک تجربه است که باید پخته شود. به نظرم شکل برگزاری چندان مهم نیست بلکه باید در طول سال چند هدف را در نظر بگیریم. اهدافی مثل تعداد بازی ها، به کارگیری خوب بازیکن داخلی با تمام هجمه هایی که مطرح می شود، مشارکت خوب باشگاه ها، رضایت و اتفاق نظر باشگاه ها که اکثریت آنها در جلسه لیگ برنامه را تایید کردند.

شاهین طبع اعتقاد دارد در صورت انصراف دو باشگاه، شکل قبلی لیگ که تنها شامل دو مرحله بود با هفت تیم قابلیت اجرا نداشت و در لیگ فعلی انعطاف بیشتری در مورد تعداد تیم ها وجود دارد.

وی در نهایت تاکید می کند کشورهایی که ثبات اقتصادی بیشتری دارند دستکاری کمتری هم در لیگ انجام می دهند اما در بسیاری از کشورها هر سال لیگ بنابر شرایط تغییر می کند.

به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ بازی معروف با اردن از سال 2011 تا به حال به عنوان یکی از تلخترین خاطرات بسکتبال در یاد هواداران این رشته و بازیکنان مانده است اما در حالی که تمام شرایط برای قهرمانی در بازی های آسیایی 2014 فراهم بود و هیچ کس انتظار شکست مقابل تیمی مثل کره جنوبی را نمی داد، این اتفاق در بازی فینال افتاد تا خاطره شکست ووهان با اینچئون عوض شود.

درست یک سال قبل از ماجرای اردن هم تیم ملی در بازی های آسیایی 2010 با شکست مرحله نیمه نهایی مقابل چین از بازی های آسیایی حذف شد. باختی که در دقایق آخر پیش آمد، آن هم در شرایطی که تیم ملی ایران در آن مسابقه هم از چین پیش بود و یک باخت دقایق آخر دیگر باعث راه پیدا نکردن تیم به فینال شد.

در هر دو شکست چهار سال گذشته تیم ملی بهانه های زیادی از خیانت ماتیچ تا اتفاقی بودن بازی مطرح شد اما باخت روز گذشته به کره جنوبی به شکلی بود که هیچ بهانه ی قابل قبولی برای آن به ذهن نمی رسد.

تاثیر شرایط میزبانی

مطرح کردن شرایط میزبانی برای تیمی که هسته اصلی آن را بازیکنانی را تشکیل می دهند که برای یک دهه بزرگترین میدان های بین المللی بسکتبال را دیده اند، چندان قابل قبول نیست. ملی پوشان ایران پیش از این در خاک چین تیم ملی این کشور را در دوران اوج شکست داده بودند، 2 بار به جام جهانی و بازی های آسیایی رفته بودند و یک بار هم میدان المپیک را تجربه کرده بودند. ده ها بار رویارویی با همین حریفان آسیایی در مسابقات مختلف این قاره را هم به تمام این موارد باید اضافه کرد.

با این تجربه بحث تاثیر جو سالن روی بازیکنان از لیست بهانه های تیم باید حذف شود. 

ضعف داوری

داوری هیچ مسابقه بسکتبالی تا به حال بدون نقص و کامل نبوده است، دیدار فینال بازی های آسیایی هم از این موضوع مستثنا نیست. یکی از داوران بین المللی ایران که در دیدار نیمه تمام دو فصل قبل سیبل انتقادات شده بود تاکید داشت که هر داور بیش از 200 تصمیم در یک بازی بسکتبال می گیرد که تمام این تصمیمات هم در لحظات اتفاق می افتند. با این شرایط امکان چند اشتباه در بازی وجود دارد که نمی توان همیشه آن را به مغرض بودن داوران نسبت داد.

 اما مشکلات داوری تا چه اندازه در رقم زدن باخت ایران تاثیرگذار بوده است؟

فرزاد کوهیان سرمربی فصل قبل ذوب آهن در پاسخ به این موضوع می گوید: "داوری مشکل خاصی نداشت. قطعا کارشناسان داوری بهتر می توانند قیاس کنند که آیا مشکل خاصی در زمین بود یا نه؟ اما به طور کلی بحث داوری نمی تواند در شکست تیم ما تاثیرگذار باشد. به خصوص که ما در بازی با فیلیپین و قزاقستان هم همین مشکلات را داشتیم و در آن زمان بحث داوری به نفع کره جنوبی هم مطرح نبود. "
 
تقصیر حدادی بود!

حامد حدادی که سال قبل به عنوان با ارزشترین بازیکن آسیا نقش پررنگی در قهرمانی جام ملت های آسیا داشت و امسال هم در مسابقات کاپ آسیا و بعد از آن جام جهانی یکی از بهترین نفرات تیم بود در دیدار فینال بهترین بازی خود را انجام نداد اما شاید خود او هم انتظار چنین حمله ای را بعد از بازی نداشت.

صمد نیکخواه کاپیتان تیم ملی در نشست خبری بعد از بازی گفت:" همه ما اشتباهاتی داشتیم، اما این بدترین بازی حدادی در 10 سال اخیر بود که از او دیده بودم. شاید همه بازیکنان بد بازی کنند، اما بد بازی کردن او به این دلیل مهم است که او نقش کلیدی در تیم ما دارد و عملکردش روی تیم تاثیر خیلی زیادی می‌گذارد."

در حالی که کاپیتان تیم ملی نقطه مرکزی برای نگه داشتن یک تیم کنار هم است، مقصر شمردن هم تیمی در مصاحبه بعد از بازی از سوی کاپیتان تیم ایران عجیب به نظر می رسد.

به نظر می رسد دلیل صحبت های صمد در مورد حدادی هم به این برمی گردد که نگران مقصر شمرده شدن خود به خاطر پرتاب 3 امتیازی آخر باشد.

در حالی که جامعه بسکتبال و تماشاگران آن درک بهتری از این بازی و لحظه ای بودن تصمیمات آن دارند و کسی قصد مقصر کردن صمد به طور کلی را ندارد، بنابراین بهتر بود کاپیتان هم نفرات دیگر را مقصر نکند و متوجه این اصل باشد که بازیکنان یک تیم با هم برنده و بازنده می شوند.

ضمن اینکه اگر تیم ایران به عملکرد حدادی در زمین وابسته است و با یک بازی ضعیف او از هم می پاشد باید همین موضوع را زیر ذره بین برد که قهرمان 3 دوره از 4 دوره قبلی جام ملت های آسیا چرا وابسته به عملکرد فردی یک بازیکن است؟

آیا فینال هم اتفاقی بود؟

بهانه آخرین ناکامی بسکتبال ایران در سال 2011 این بود که شکست به اردن یک اتفاق بود و هیچ وقت هم تکرار نمی شود. تیم ملی بعد از آن جریان بارها اردن را برد تا ثابت شود که باخت به این تیم می توانست یک اتفاق شمرده شود.

آیا شکست به کره جنوبی هم یک اتفاق بود؟ تجربه بازی های قبلی بازی های آسیایی نشان می داد که شکست فینال چندان هم اتفاقی نبوده است. بعد از نمایش نه چندان خوب مقابل تیم قزاقستان این نگرانی پیش آمد که آیا در فینال هم امکان لغزش وجود دارد؟ بازیکنان تیم بعد از این بازی هم مانند مسابقات قبل تاکید کردند که حریف را دست کم گرفته بودند اما بازی فینال نشان داد بحث در دست کم گرفتن حریفان نیست.

فرق ایران با کره جنوبی را می توان در انسجام و تیمی کار کردن میزبان دانست که در تیم ایران به چشم نمی خورد. انسجام تیمی را هم نمی توان در بازیکنان جستجو کرد یا حتی عملکرد فنی کادر مربیان را به آن ربط داد.

بحث نزدیک نبودن تیم یا انسجام نداشتن آن به مدیریت کلی و حواشی بازمی گردد که از زمان جام جهانی هم مشکلات در این زمینه به چشم می خورد. توضیح این حواشی و مشکلات بیرونی را هم باید از مسئولان بالاتر خواست.

ضعف بدنی بازیکنان

تیم ملی بسکتبال دوران آماده سازی چند ماهه ای را قبل از جام جهانی گذراند و در چند تورنمنت هم شرکت کرد اما موضوع آمادگی بدنی بازیکنان برای برخی کارشناسان جای نگرانی داشت.

اگر حامد حدادی در بازی فینال در بهترین فرم خود نبوده و بازیکنان دیگر هم در مقاطعی کم می آورند باید علت را در پروسه آماده سازی تیم جستجو کرد.

داستان ارسلان و عرفان

بعد از جام جهانی در گزارش "خوب، بد، زشت" عملکرد تیم ملی در جام جهانی به حواشی مربوط به ارسلان کاظمی و عرفان نساج پور به عنوان قسمت زشت حضور تیم ملی در جام جهانی اشاره کردیم.

در شرایطی که در تمام تیم های بزرگ دنیا ترکیب بازیکنان تیم ملی به راحتی و بدون سوال و جواب شکل می گیرد، سردرگمی و حواشی انتخاب بازیکنان برای جام جهانی و بازی های آسیایی بیشتر از حد معمول بود.

تیم بزرگی مانند ایران که در آسیا تمام حریفان را به ترس می اندازد با چه توجیهی در انتخاب 12 بازیکن برای دو رویداد بزرگ با چنین مشکلاتی روبرو می شود؟

حواشی این انتخاب ها و خط زدن لحظه آخر بازیکنان چه تاثیری در تیم می گذارد؟ مدال نقره تیم ملی در پایان بازی های آسیایی پاسخ این سوال را می دهد.

داستان دسته بندی در تیم ملی

شنیده می شود که در تیم ملی تاثیرات یک یا دو بازیکن خاص بسیار زیاد است. به حدی که موضوع خط خوردن بازیکنان و حتی حضور بازیکن خاصی که تجربه چندانی هم نداشت را به تصمیم این بازیکن مربوط می دانند. ثابت کردن این ماجرا کار آسانی نیست و امیدواریم که این تقسیم بندی ها صحت نداشته باشد اما در صورت وجود این دسته بندی در تیم، ریشه برخی مشکلات را می توان به همین مسائل برگرداند.

نتیجه لیگ ضعیف

فصل قبل سوپرلیگ بسکتبال یکی از ضعیفترین دوره های این مسابقات در تاریخ چند ساله سوپرلیگ بود. مقایسه این موضوع برای کسانی که دوره های بهتر لیگ ایران را با حضور چندین باشگاه قوی از جمله صباباتری دیده بودند، کار سختی نبود. 

به نظر می رسد، نتیجه این لیگ ضعیف در نهایت به تیم ملی هم کشیده شد. 

عوامل موفقیت یک تیم ملی را باید در تمام ارکان بسکتبال به خصوص لیگ جستجو کرد و مسئولان فدراسیون هم باید به این نتیجه برسند که داشتن استعدادها و بهره برداری از آنها همیشه هم در تیم ملی پاسخگو نیست و تمام بخش های مربوط به یک ورزش مانند زنجیره به هم متصل هستند که نقص در هر کدام از آنها می تواند به ضعف در نقاط دیگر هم منجر شود.

در هر حال صحبت های بعد از بازگشت تیم به تهران در مورد تمام این موارد شنیدنی خواهد بود.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، تیم ملی بسکتبال ایران در عین ناباوری همگان در بازی‌های آسیایی با شکست مقابل کره‌جنوبی مدال طلای بازی‌های آسیایی را از دست داد و نقره‌ای که برای علاقمندان بسکتبال به هیچ وجه مدال دلچسبی نبود.

بازی نه چندان خوب در مرحله نیمه نهایی مقابل قزاقستان همه را به واهمه انداخت که نکند این تیم قهرمان نشود و رویای بسکتبال ایران برای کسب مدال طلا از دست برود، اما این اتفاق تلخ افتاد و در بهترین دوره‌ای که بسکتبال ایران باید روی سکوی نخست بازی‌های آسیایی قرار می‌گرفت، در جایگاه دوم ایستاد.

فدراسیون بسکتبال از مدت‌ها پیش اعلام کرده بود، هدف بسکتبال ایران در سال جاری بازی‌های آسیایی است و جام جهانی  پیش درآمد خوبی برای تیم ملی برای این رقابت‌ها باشد، اما این هدف گذاری غلط به اینجا ختم شد که هم جهانی را از دست دایم و هم بازی‌های آسیایی را.

توقع قهرمانی از تیمی که چندین دوره قهرمان آسیا شده و قدرت بلامنازع قاره کهن است، انتظار کمی نیست و اینکه چه اتفاقاتی افتاد که بسکتبال ایران به راحتی مدال طلا را از دست رود، باید مسئولانی پاسخ دهند که در تمام انتقادهایی که به آنها می‌شود، مدال‌های کسب شده را به رخ می‌کشند.

والیبال پس از درخششی که در لیگ جهانی و مسابقات قهرمانی جهان داشت، بدون درد سر قهرمان بازی‌های آسیایی شد. درست است که والیبال هم برای نخستین قهرمانی‌اش می‌جنگید، اما آنها رقابت‌های مهم جهانی را فدای آسیا نکردند و شاید این موضوع تفاوت مدیران دو فدراسیون را به خوبی مشخص کند.

به خوبی به یاد داریم سال 2011 که بسکتبال ایران نتوانست راهی المپیک 2012 لندن شود، مسئولان فدراسیون بسکتبال تمام کاسه کوزه‌ها را بر سر ماتیچ، سرمربی وقت تیم ملی شکستند. حال سوال ما از مسئولان فدراسیون اینجاست که آیا در بازی‌های آسیایی هم تنها عامل باخت و نتایج ضعیف مربی تیم ملی است یا علت دیگری را مقصر می‌دانید؟

قطعاً مربی یکی از عوامل باخت در هر تیمی است و بچیروویچ هم نشان داد که تیم ملی جایی که عقب بیفتد، نمی‌تواند کاری از پیش ببرد، اما بحث‌های مدیریتی را هم بسیار مهم است. آقای مشحون! اینکه از چند ماه قبل در گوش بازیکنان خواندید که هدف ما بازی‌های آسیایی است و مربی تیم ملی را هم مجبور کردید که تیم را برای آن رقابت‌ها آماده‌ کند، آیا بار روانی ایجاد نکردید؟

سوال پایانی ما از شما به عنوان کسی که تمام منتقدان خود اعم از کارشناس و مربی را دوست ندارِ بسکتبال خواندید، این است که آقای مشحون! پر کردن ویترین افتخارات آسیایی‌تان به چه قیمتی بود؟

به نقل ازسایت فرهیختگان بسکتبال- بعد از شکست ایران در مسابقه امروز بحث داوری از سوی برادران مشحون به راه افتاد. تشخیص اینکه چه اندازه داوری در مسابقه امروز مشکل داشت کار چندان مشکلی نیست، کافی است یک بار مسابقه را دیده باشید. بحث داوری در بازی های آسیایی بسیار داغ بوده است اما واقعاٌ امروز داور علت شکست تیم ایران بود؟ اگر بخواهیم به این سوال پاسخ مثبت دهیم فقط شکست را توجیه کرده ایم هر چند از این دست مصاحبه ها در بسکتبال ایران زیاد شنیده ایم، بعد از باخت به اردن در جام ملت های آسیا در ووهان چین عنوان شد ماتیچ با چینی ها لابی کرده است و یا تیم دچار غرور شده است جمله ای که دقیقا بعد از مسابقه با قزاقستان در همین بازی های آسیایی آن را شنیدیم.
در جام جهانی بسکتبال هم پس از باخت های پیاپی عنوان شد ارسلان کاظمی با تیم هماهنگ نبوده و فکر او با تیم نیست، البته این جمله ای تازه از سوی مسئولان تیم ملی در قبال ارسلان نبود و در پایان مسابقات جام ملت های آسیا در ووهان هم صحبت از عدم هماهنگی ارسلان با تیم ملی شنیده شد.
امروز هم بعد از باخت به کره به زعم آقایان داوری مشکل داشت تا هیچ وقت واقعیت از زبان این مسئولین شنیده نشود.
ای کاش حداقل بعد از شکست های تیم ملی شجاعت این ر ا داشتیم  بگوییم ضعف داشتیم ، بد انتخاب کردیم ، تصمیم درست نگرفتیم یا لااقل تیم مقابل از ما بهتر بود.

جلیل یعقوب زاده-بسکتبال استان تهران از دیر باز در سطح کشور بعنوان یکی از رکن های اساسی محسوب میشده و سطح بالایی از توجهات را همیشه به خود معطوف نموده است .

پایتخت بسکتبال کشور دیر بازی است که مورد بی مهری مسئولین ورزش قرار گرفته و از حد اقل امکانات بهره مند میباشد این موضوع در حالی مطرح میشود که بالاترین تعداد مسابقات را در سطح کشور، استان تهران بخود اختصاص داده است ،این موضوع در حالی مطرح میگردد حدود 50 درصد از بازیکنان اعزامی به مسابقات جوانان آسیا از استان تهران بوده اند و این موضوع زمانی مطرح میشود که این استان در سوپر لیگ بسکتبال کشور در سال 1392 دقیقا 33 درصد تیم های سوپر لیگی یعنی حدود 4 تیم (مهرام،دانشگاه آزاد،افرا خلیج فارس،نیروی زمینی)را به خود اختصاص داده و ...
 اما این استان بزرگ و باصطلاح پایتخت در طول سال تنها از یک سالن غیر استاندارد و مستهلک شده ای بنام سالن شیخ الاسلامی بهره برداری میکند که از لحاظ زمانی کفاف برگزاری یک دوره از بازیها را هم نمیدهد چه برسد به برگزاری 886 مسابقه در سال 1392و در سال جاری 1000 مسابقه ، برگزاری بازیهای مینی ،نونهالان، نوجوانان دسته یک و دو،جوانان دسته یک و دو، امیدها،بزرگسالان در دسته های زیرگروه ،دسته دو،یک ،جام برتر،جام حذفی،وآماده سازی تیم های تهران در کلیه رده ها، برگزاری کلاس آموزشی ،کلاسهای داوری،مربیگری  عملی ،تئوری و... تمام این آمار که ارایه شد را نیز در بخش با نوان نیز باید به لیست فوق اضافه کرد.

سوال این جاست آیا این بی مهری به بسکتبال تهران نیست که با این همه تراکم فقط یک سالن آنهم غیر استاندارد باید به بسکتبال تهران اختصاص داده شود.
این موضوع که در دوران گذشته سالن بسکتبال افراسیابی نیز جهت برگزاری بازیهای استان تهران در نظر گرفته شده بود نیز کمک شایانی به برگزاری مسابقات مینمود لیکن اینکه چرا سالن افراسیابی را از بسکتبال گرفتند و چرا هیچ جایگزینی برای سالن مذکور در نظر گرفته نشد و چرا تا این تاریخ مسئولین ورزش استان نسبت به این موضوع بی تفاوت مانده اند و هیچ عکس العملی صورت نمیگیرد ،سوالهایی است که ذهن آدمی را به خود مشغول میکند ،انگار کسی اصلا به فکر بسکتبال نیست.
با توجه به شرایط  حوزه استقرار سالن افراسیابی و دسترسی آسان و کیفیت این سالن از لحاظ جایگاه تماشاچی و ... بنظر میرسد برگشت این سالن و در اختیار بسکتبال قرار گرفتن این مجموعه بسیاری از مشکلات بسکتبال را مرتفع خواهد کرد.وقتی وارد خانه والیبال میشویم و کیفیت آن را مشاهده میکنیم به مظلومیت بسکتبال پی خواهیم برد عدم اهمیت به امکانات سخت افزاری که لازمه پیشرفت و ارتقا است یکی از معضلات امروز بسکتبال ما محسوب میشود و بالعکس وقتی وارد خانه بسکتبال استان تهران میشویم پی خواهیم برد که اینجا خانه بسکتبال نیست بلکه ویرانه ای است که هر روز به تخریب شدنش سرعت بیشتری داده میشود و هیچ گوش شنوایی نیست که این مشکل بزرگ بسکتبال را از پیش رو بردارد این موضوع واقعا جای تعجب دارد که بارها و بارها این معضل به گوش مسئولین رسیده لیکن هیچ کس عکس العمل مثبتی از خود نشان نداده است تا کار بدینجا رسیده.
فشار برگزاری بازیها تا حدی است که بازیهای برگزار شده در تالار بسکتبال شیخ الاسلام در برخی روزها از 9 صبح تا 23 شب ادامه دارد و بازیکنان رده نوجوانان حدود ساعت 23 راهی منزل میشوند حال کی به خانه برسند کی استراحت نموده و در روز بعد عازم مدارس شوند ؟ جای بسی نگرانی است.
یکی ازمشکلات اصلی هیئت بسکتبال استان تهران نیز نداشتن متولی است که باصطلاح ریاست هیئت بسکتبال را عهده دار باشد بعد از پایان دوره کامبیز قائمیان رییس هیئت بسکتبال استان تهران در دیماه 92 تا این تاریخ هنوز تکلیف ریاست هیئت بسکتبال استان تهران مشخص نشده و تا این تاریخ اگرچه برخی بعنوان کاندید این پست آنهم بصورت غیر رسمی اعلام حضور در انتخابات نموده اند اما انگار خبری از برگزاری انتخابات هیئت تهران نیست و بنظر میرسد که تا مشخص نشدن تکلیف فدراسیون بسکتبال این موضوع مسکوت خواهد ماند.
چرا انتخابات برگزار نمیشود و چرا برخی از استانها میتوانند انتخابات برگزار کنند که کم و بیش در اخبار ها انتخاب برخی مسئولین بعنوان رییس هیئت بسکتبال سایر استانها شنیده میشود و این امر در استان تهران به امری دست نیافتنی تبدبل شده جای بسی سوال است .
و سخن آخر با کسانی است که در آینده میخواهند به عنوان رییس هیئت بسکتبال استان تهران سکان هدایت بزرگترین مرکز بسکتبال کشور را بعهده بگیرند،دوستان عزیز وضعیت خانه بسکتبال استان تهران بسیار وخیم است و کار بسیار بزرگی را در پیش خواهید داشت چرا که عملا خانه بسکتبال تهران از لحاظ سخت افزاری وضعیتی بسیار وخیم دارد وبه مثل بیماری رو به احتزار ماند که نیاز مند نوش دارو و طبیبی حاذق است.
و در آخر بسنده میکنم به جمله ای از شهید دکتر چمران:

{میگویند تقوا از تخصص لازم تر است .آن را میپذیرم اما میگویم :آنکس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد بی تقواست.}

جلیل یعقوب زاده مربی بسکتبال

کارشناس بسکتبال ایران گفت: همه باید از تیم ملی بسکتبال برای گرفتن طلای بازی‌های آسیایی اینچئون حمایت کنند.مصطفی هاشمی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در مورد اینکه صحبت‌هایش پس از پایان جام جهانی با حاشیه همراه شده بود، اظهار داشت: من تنها چیزی که در قلبم باشد را به زبان می‌آورم و هیچ قصد و غرضی هم ندارم. تنها آروزی من در حال حاضر موفقیت تیم ملی بسکتبال ایران در بازی‌های آسیایی اینچئون است.

وی ادامه داد: برای من مهم نیست که چه کسی الان مسئول تیم ملی است و فقط باید به این فکر باشیم که تیم ملی را حمایت کنیم تا بدون هیچ حاشیه ای در مسابقات حاضر شده و قهرمان شود.

بازیکن اسبق تیم ملی بسکتبال عنوان کرد: بازیکنان ایران شایسته بهترین‌ها هستند و فکر می‌کنم طلای اینچئون کمترین حق‌شان باشد.

به گزارش فارس، تیم ملی بسکتبال در جام جهانی با 4 شکست و یک برد از صعود به دور بعد بازماند و جمعه هفته آینده عازم بازی‌های آسیایی اینچئون می‌شود.

محمد کسایی پور در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران در مورد عملکرد تیم ملی بسکتبال در جام جهانی به تفاوت نیروی بالقوه و بالفعل تیم اشاره کرد: بسکتبال ما پتانسیل رقابت در سطح جهانی و بازی هایی مثل المپیک را دارد. این توانایی به صورت بالقوه در تیم ما وجود دارد اما اینکه چرا در جام جهانی با اختلاف به تیم هایی مثل برزیل و اسپانیا باختیم به اینجا برمی گردد که توانایی بالفعل در تیم نیست.

وی ادامه داد: هنوز ما تا به فعل در آمدن پتانسیل بازیکنان خود فاصله داریم. با یک برنامه ریزی در یک سال آینده می توان به چنین نتایجی هم رسید. در همین دوره هم اگر شرایط به شکل دیگری بود این امکان وجود داشت اما دلیل بالفعل نشدن پتانسیل های ما نداشتن رقابت های مختلف با تیم های قدرتمند در طول سال است. 

کسایی پور گفت: ما باید هر سال با کشورهایی در سطح برزیل، صربستان، فرانسه و اسپانیا رقابت کنیم. این طبیعی است که تمام این کشورها با فضای رقابت مرتب در یورولیگ، جام ملت های اروپا و رقابت های سطح اول بسکتبال شرایط فعلی را داشته باشند و ما با آنها فاصله داشته باشیم.  

رقابت ما به آسیا محدود است

سرمربی تیم ملی ب اضافه کرد: تیم ما در طول چهار سال در چند تورنمنت سطح بالای جهان شرکت می کند؟ نهایت رقابت ما در کاپ آسیا، ویلیام جونز و جام ملت های آسیا است که 90 درصد چرخه رقابت ما را به قاره آسیا محدود می کند. کمتر پیش آمده که در تورنمنتی مثل دایموند بال چین که در آن صربستان را زمان ماتیچ بردیم یا ویلیام جونز اروپا شرکت کنیم.  

کسایی پور نتیجه گرفت: زمانی می توانیم با انتظار بالا از صعود تیم در جام جهانی صحبت کنیم که این پروسه رقابت با تیم های سطح اول را طی کرده باشیم. در آن شرایط قضاوت واقع بینانه در مورد سطح بسکتبالمان شکل می گیرد. در این دوره هم حتی زمان باخت مقابل حریفان مرحله اول برای دقایقی نشان دادیم که می توانیم مقابل این تیم ها خوب عمل کنیم.  

والیبال هم از ابتدا مقابل حریفان جهانی توفیق نداشت

کارشناس بسکتبال گفت: اگر بازی با مصر را هم در نظر نگیریم، در بازی مقابل فرانسه نشان دادیم که مانند والیبال می توانیم با تیم های بزرگ رو در رو شویم. والیبال هم ابتدا مقابل حریفان لیگ جهانی توفیقی نداشت اما بعد از رقابت های زیاد با این تیم ها خود را پیدا کرد. بسکتبال هم تنها نیاز به همین تعداد بازی با تیم های بزرگ دارد. اگر هر سال 20 تا 30 بازی خوب انجام دهیم، آن زمان است که پتانسیل بسکتبال ما هم به فعل تبدیل می شود.  

ارسلان در لیگ هم پتانسیل خود را نشان نداد

کسایی پور در مورد استفاده کم از ارسلان کاظمی در جام جهانی تاکید کرد: زمان بازی ارسلان در جام جهانی کم بود اما بحث مربوط به ارسلان را باید از زمان ورود او به ایران پی گیری کرد. ارسلان قبل از آمدن به ایران بازی های بزرگی در آمریکا انجام داده بود اما تاثیرگذاری او در پتروشیمی آن چیزی نبود که قبلا در آمریکا از او شنیده بودیم. شرایط کاظمی در پتروشیمی کمی متفاوت شد و همین تفاوت به تیم ملی کشیده شد. البته بهترین فرد برای صحبت در این موارد خود ارسلان است که بگوید چه اتفاقی در این مدت افتاد؟ اما در جام جهانی هم آن پتانسیل را از خود نشان نداد. 

وی گفت: بعضی از کارشناسان هم اعتقاد داشتند که ما پست 4 گلزن نداریم از این جهت هم فکر می کنم که باید موضوع را به شکل دیگری نگاه کنیم. تیمی که به یک رقابت بزرگ می رود نیاز به 2 گلزن، 2 ریباند و یک بازیکن متوسط دارد. حضور 2 یا 3 امتیازآور در تیم کافی است و ارسلان و اوشین در پست چهار باید ریباند کرده و به یاران دیگر خود اسکرین (پیک) بدهند. 

فورواردهای قدرتی ما کوتاهند

کسایی پور ادامه داد: باید روزی به این نتیجه برسیم که برای صعود به جام جهانی به فیزیک بازیکنان خود هم توجه کنیم. بازیکنان پست چهار ما باید به استاندارد قد جهانی برسند. ارسلان و اوشین هر کدام حدود 2 متر قد دارند در حالی که پست چهار ما باید به حدود 207 سانتی متر برسد. روزبه ارغوان این شرایط فیزیکی را دارد که او هم باید اعتماد به نفس پیدا کند. این اعتماد به نفس هم در یک تورنمنت به دست نمی آید و باید همان 15 تا 20 بازی بین المللی در سال را ببیند تا به آن برسد. 

کسایی پور به تغییرات مرتب چین بعد از عملکرد بسیار ضعیف در المپیک لندن اشاره کرد که همراه با تورنمنت های مختلف اروپایی و رشد بسکتبال این کشور است.  

وی گفت: چین قطعا در سال 2016 با چهره متفاوتی وارد المپیک می شود مقام هشتم المپیک حداقل مقامی است که به آن فکر می کنم. 

همه چیز بررسی علمی شود

کارشناس بسکتبال ایران که به مشکل کم بودن بازی های بین المللی ایران اشاره کرده بود، اعتقاد دارد برای بررسی شرایط تیم ملی یک یا دو مصاحبه کافی نیست و باید تعدادی کارشناس به صورت علمی و اصولی روند کار تیم ملی را بررسی کنند و در نهایت نتیجه را به گوش مسئولان برسانند. این گروه باید به صورت علمی آسیب شناسی لازم را انجام دهند تا در دوره 4 ساله بعدی با استفاده از نتایج کار آنها به موفقیت برسیم. در این میان وزارت ورزش هم باید شرایط را برای رویارویی با قدرت هایی مثل برزیل و اسپانیا فراهم کند. 

وی اضافه کرد: اگر ما در دومین رویارویی خود تیم قدرتمندی مثل اسپانیا را هم می بردیم یک جرقه و رخداد بود. در مورد بردن صربستان هم هنوز شک دارم چون تیم ما آن آمادگی روحی، روانی و شرایطی که برای مسابقات تمرکز ایجاد می کند را نداشت. قبل از مسابقات برای انتخاب 4 یا 5 بازیکن در تیم تردید وجود داشت که در همین موضوع حرف هست. زمانی که در دایموندبال صربستان را بردیم هم در ثانیه های آخر با یک امتیاز بود و آن تیم صربستان هم با حالا متفاوت بود. آن برد را نباید خارج از شرایط آن زمان و تیم حریف مورد نظر قرار داد. 

گارد رأس و سنتر نداشتیم

سرمربی تیم ملی ب تاکید کرد که روی این تیم کار بدنی و تاکتیکی زیادی شه بود اما در 2 تا 3 بازی اول به هر دلیلی شرایط روحی و روانی خوبی بر تیم حاکم نبود که این را هم باید مربیان تیم در جلسات مختلف با کارشناسان مورد بررسی قرار دهند که کجا و با چه شرایطی تیم انسجام خود را از دست داد.  

وی در مورد بحث صمد نیکخواه گفت: صمد در روز اول با بازی فرانسه و صربستان فرق زیادی داشت. دلیل این موضوع هم همان بحث گارد رأس بود. تیم ما با 3 بازیکن در این پست به اردوی اسلوونی رفته بود اما با یک بازیکن به جام جهانی رفت. این اتفاق بزرگی است که تیم با تنها یک گارد به جام جهانی برود و صمد به همراه جمشیدی به این پست منتقل شوند که از نظر فنی روی کار خودشان هم تاثیر زیادی گذاشت و امتیازآوری صمد از او گرفته شد. ضمن اینکه جایگزین خوبی هم برای حامد حدادی نداشتیم و به این ترتیب با یک گارد و یک سنتر کار می کردیم. 

وی گفت: با تمام این شرایط و خدشه دار شدن اعتماد به نفس تیم در بازی با اسپانیا طبیعی است که به چنین باخت هایی می رسیم و در رقابت با تیم های بزرگ هم موفق به کم کردن اختلاف نمی شویم. 

روز گذشته جلسه کميته انضباطي فدراسيون بسکتبال پيش از فينال چهارم برگزار شد و بازيکنان و سرپرستان دو تيم با حضور در محل فدراسيون پاسخ برخي سوال‌ها را دادند اما خروجي اين کميته آرايي بود که جز تعجب چيز ديگري در ذهن بسکتبالي‌ها ايجاد نکرد؛ به طوري که روز گذشته صمد نيکخواه‌بهرامي اين راي "خنده‌دار" را توصيف کرد.

به گزارش ايسنا، پس از درگيري‌هاي که در فينال سوم ايجاد شد و تماشاگران دو تيم باهم درگير شدند فدراسيون بسکتبال سريعا اعلام کرد که با خاطيان برخورد مي‌شود اما نتيجه‌اي که ديده شد شايد برخوردي با خاطيان بود اما به هيچ وجه منطقي، قانع کننده و مناسب نبود.

در جريان بازي سوم تماشاگران ماهشهري‌ در طبقه دوم و بالاي سر تماشاگران مهرام نشسته بودند. همين مساله اشتباه بزرگ فدراسيون بسکتبال بود که مسوولاني با تجربه دارد. حتي در سالن‌هاي شهرستان‌ها نيز تماشاگران دو تيم نزديک به هم قرار نمي‌گيرند اما به گفته باشگاه مهرام محمدرضا مشحون اجازه تغيير جاي تماشاگران را صادر نکرده است؛ اين درحالي است که فدراسيون ابتدا موافق جابه جايي تماشاگران بوده، اتفاقي که در مسابقه چهارم افتاد.

مطمئنا اگر تماشاگران به هم نزديک باشند در بين آنها اتفاق‌هايي مي‌افتد که افتاد. تماشاگران به سمت هم هرچه داشتند پرتاب کردند که نکته جالب توجه آن "آجر" بود. نکته بعدي همين قسمت است. فدراسيون بسکتبال که ميزبان است و مسوول برگزاري مسابقه شناخته مي‌شود به گفته محمود مشحون با حضور ماموران انتظامي در سالن ورزشي مخالف است. اين نکته جاي نقد ندارد چرا که نظري قابل تأمل است. شايد کسي فکر نمي‌کرد يک تماشاگر بسکتبال به همراه خود آجري نيز وارد سالن کند اما به هر حال فدراسيون بايد به عنوان برگزار کننده مسابقه امنيت بازي را نيز برقرار مي‌کرد؛ اين يعني پيش‌بيني هر اتفاقي که امکان دارد در جريان يک مسابقه حساس بيفتد.

اما نکته جالب توجه راي کميته انضباطي است که بعد از چند ساعت جلسه گرفته شد: "تيم بسکتبال پتروشيمي بندرامام به لحاظ تخلفات عديده تماشاچيان که در مسابقه بين تيم‌هاي پتروشيمي بندرامام و مهرام تهران منجر به قطع مسابقه و پرتاب آجر، سنج، طبل و ساير اشياء به داخل زمين مسابقه شد، با توجه به آئين‌نامه انضباطي و مصوبه سازمان ليگ و اساسنامه سازمان ليگ تيم پتروشيمي بندرامام به پرداخت مبلغ يکصد ميليون ريال جريمه نقدي تنبيه مي‌شود و کميته در خصوص مسابقات پنجم و ششم دو تيم مقرر مي‌دارد هر دو مسابقه بدون حضور تماشاچيان انجام و راجع به مسابقه هفتم در صورت نياز به آن سازمان ليگ نسبت به مکان برگزاري و شرايط آن اتخاذ تصميم خواهد نمود. "

توضيح ابتدايي کميته انضباطي با رأي آخر آن هيچ تناسبي ندارد. اگر تماشاگران پتروشيمي تخلف کرده‌اند چرا تماشاگران مهرامي محروم مي‌شوند؟ چرا پتروشيمي در مسابقه‌اي که مي‌تواند در آن جشن قهرماني بگيرد بدون تماشاگر وارد ميدان شود؟ اين راي پيش از فينال چهارم صادر شده يعني حتي امکان داشت در صورت برد مهرام، اين تيم با کسب دو پيروزي ديگر قهرمان شود و در مسابقه ششم بدون حضور تماشاگرانش جشن قهرماني بگيرد. کميته انضباطي فدراسيون اعلام کرده تماشاگران پتروشيمي تخلف انجام داده و باعث حواشي فينال سوم شدند اما چطور راي آنها تماشاگران دو تيم را دربر مي‌گيرد و تنها متخلفان را جريمه نکرده است؟

نکته پاياني درباره راي اين است فدراسيون اعلام کرده درباره مکان بازي هفتم نيز سازمان ليگ تصميم گيري خواهد کرد که اين نيز درست نيست چرا که از ابتداي اين مرحله برنامه مسابقه هفتم تعيين شده‌است.